Miraflor !
Blijf op de hoogte en volg Evelien
04 September 2012 | Nicaragua, Estelí
Lieve mensen in Nederland!
Dit weekend hebben we Miraflor bezocht. Een gebied dat compleet anders is dan Esteli. Voor mij begon het allemaal wat minder, aangezien ik de reis met 38 graden koorts begon, maar dat mocht de pret niet drukken, ik wil natuurlijk geen enkele mogelijkheid hier missen, dus ben ik toch maar meegegaan.
Om half 6 in de ochtend kwamen we bij elkaar op het busstation om met de publieke bus naar Miraflor te rijden. Wij als ‘toeristen’ wisten natuurlijk niet dat wanneer de bus aankomt je meteen naar de bus moet sprinten om een plekje te hebben, dus eindigden we allemaal in een bloedhete bus waar we voor 2 uur als sardientjes tegen elkaar aangedrukt moesten staan. Wat wel een erg unieke en ik denk ook wel tekenende ervaring voor Nicaragua is! We verbaasden ons erover dat bij iedere busstop er geen mensen uitgingen, maar alleen maar mensen bijkwamen, niet alleen in de bus, maar ook op het dak pasten nog eens 30 man. Niels en ik waren hierdoor nogal bang dat het dak zou instorten wanneer ze teveel bewogen en wij precies konden zien waar de mensen zaten. En er toevallig boven onze hoofden al een paar scheuren bestonden.
Na deze unieke bustocht kwamen we aan in ons ‘hostel’. Waar een heerlijk ontbijtje op ons wachtte. En alles zoals mijn moeder wel weer geweldig zou vinden, biologisch en organisch, allemaal zelf gemaakt. Zo konden we onze buikjes rond eten met zelfgemaakt brood, zelfgemaakte jam, zelfgemaakte boter, zelf gemaakte vruchtensappen, omeletten, gallo pinto en aardappelen.
Zonder even te wachten tot al het eten gezakt was begonnen we onze tocht op de paarden. Ik mocht als eerste op mijn paard gaan zitten en kreeg gelukkig het sloomste, liefste en kleinste paard dat ze hadden. Waar ik erg blij mee was, want aangezien ik nog nooit paardgereden heb was dit wel een fijne manier om het te leren. Na een klein half uurtje vond ik het zowaar leuk worden. Het was echt genieten, in de prachtige bergen in Miraflor. Bijna onwerkelijk zou je kunnen zeggen, zittend op een paard aan de andere kant van de wereld in prachtige natuur. Zelfs hellingen en dalingen van 35% en riviertjes oversteken ging de groep goed af. Ik heb zelfs een stuk in galop gereden!
In de avond hebben we bij een kampvuur een beetje bijgepraat en met de gitaar erbij wat gezongen en natuurlijk de beroemde rum gedronken! Met als excuus dat dit ons een beetje zou opwarmen voor de koude nacht. We sliepen namelijk in een houten hut waar enorm veel kieren in zaten, waardoor ik met 2 truien en mijn regenjas aan sliep en het nog koud had.
Ohja, ik moet natuurlijk niet vergeten te vertellen dat er echt een gigantische spin in de wc zat, waarbij je de tanden kon zien zitten, waardoor er door angst weinig van het slapen terecht kwam. En dit was echt geen spin die alleen ik groot vond, ook de grote stoere jongens onder ons raakten maar niet uitgepraat over deze enorme spin, tot grote ergernis van mij natuurlijk…
Maandag was de eerste ontmoeting met de organisatie, de meesten van ons waren zeer gespannen, maar ik keek er eigenlijk alleen maar naar uit. Ik vind het nu wel tijd worden om te starten met het project om een beetje routine te kunnen opbouwen. Ik hoopte natuurlijk dat Karla er zou zijn, en niet iemand die ik nog niet zou kennen. Ik had me geen beter welkom kunnen wensen, wanneer ik Karla zag, die me begroette met ‘Hoi Evelien, hoe gaat het?’. Ik vind het zo leuk dat ze Nederlandse woordjes en zinnetjes kent, na 3 weken geen Nederlands hier gehoord te hebben, was het heerlijk om weer een beetje ‘thuis’ te horen. Onder het genot van een vruchtensapje praatte we een beetje bij en kregen Charlotte en ik ons eerste klusje te horen. We zijn erg enthousiast en blij met deze organisatie. Als eerste opdracht moeten we nu een kort filmpje maken over het afval in Esteli, daarna sturen we het met Nederlandse ondertiteling op naar de Papaver, waar ze een project beginnen over afval. Ik hoop dat het een goede afloop zal hebben, maar daar twijfel ik geen moment over!
Ik laat snel weer wat van me horen!
Heel veel liefs, Evelien
Dit weekend hebben we Miraflor bezocht. Een gebied dat compleet anders is dan Esteli. Voor mij begon het allemaal wat minder, aangezien ik de reis met 38 graden koorts begon, maar dat mocht de pret niet drukken, ik wil natuurlijk geen enkele mogelijkheid hier missen, dus ben ik toch maar meegegaan.
Om half 6 in de ochtend kwamen we bij elkaar op het busstation om met de publieke bus naar Miraflor te rijden. Wij als ‘toeristen’ wisten natuurlijk niet dat wanneer de bus aankomt je meteen naar de bus moet sprinten om een plekje te hebben, dus eindigden we allemaal in een bloedhete bus waar we voor 2 uur als sardientjes tegen elkaar aangedrukt moesten staan. Wat wel een erg unieke en ik denk ook wel tekenende ervaring voor Nicaragua is! We verbaasden ons erover dat bij iedere busstop er geen mensen uitgingen, maar alleen maar mensen bijkwamen, niet alleen in de bus, maar ook op het dak pasten nog eens 30 man. Niels en ik waren hierdoor nogal bang dat het dak zou instorten wanneer ze teveel bewogen en wij precies konden zien waar de mensen zaten. En er toevallig boven onze hoofden al een paar scheuren bestonden.
Na deze unieke bustocht kwamen we aan in ons ‘hostel’. Waar een heerlijk ontbijtje op ons wachtte. En alles zoals mijn moeder wel weer geweldig zou vinden, biologisch en organisch, allemaal zelf gemaakt. Zo konden we onze buikjes rond eten met zelfgemaakt brood, zelfgemaakte jam, zelfgemaakte boter, zelf gemaakte vruchtensappen, omeletten, gallo pinto en aardappelen.
Zonder even te wachten tot al het eten gezakt was begonnen we onze tocht op de paarden. Ik mocht als eerste op mijn paard gaan zitten en kreeg gelukkig het sloomste, liefste en kleinste paard dat ze hadden. Waar ik erg blij mee was, want aangezien ik nog nooit paardgereden heb was dit wel een fijne manier om het te leren. Na een klein half uurtje vond ik het zowaar leuk worden. Het was echt genieten, in de prachtige bergen in Miraflor. Bijna onwerkelijk zou je kunnen zeggen, zittend op een paard aan de andere kant van de wereld in prachtige natuur. Zelfs hellingen en dalingen van 35% en riviertjes oversteken ging de groep goed af. Ik heb zelfs een stuk in galop gereden!
In de avond hebben we bij een kampvuur een beetje bijgepraat en met de gitaar erbij wat gezongen en natuurlijk de beroemde rum gedronken! Met als excuus dat dit ons een beetje zou opwarmen voor de koude nacht. We sliepen namelijk in een houten hut waar enorm veel kieren in zaten, waardoor ik met 2 truien en mijn regenjas aan sliep en het nog koud had.
Ohja, ik moet natuurlijk niet vergeten te vertellen dat er echt een gigantische spin in de wc zat, waarbij je de tanden kon zien zitten, waardoor er door angst weinig van het slapen terecht kwam. En dit was echt geen spin die alleen ik groot vond, ook de grote stoere jongens onder ons raakten maar niet uitgepraat over deze enorme spin, tot grote ergernis van mij natuurlijk…
Maandag was de eerste ontmoeting met de organisatie, de meesten van ons waren zeer gespannen, maar ik keek er eigenlijk alleen maar naar uit. Ik vind het nu wel tijd worden om te starten met het project om een beetje routine te kunnen opbouwen. Ik hoopte natuurlijk dat Karla er zou zijn, en niet iemand die ik nog niet zou kennen. Ik had me geen beter welkom kunnen wensen, wanneer ik Karla zag, die me begroette met ‘Hoi Evelien, hoe gaat het?’. Ik vind het zo leuk dat ze Nederlandse woordjes en zinnetjes kent, na 3 weken geen Nederlands hier gehoord te hebben, was het heerlijk om weer een beetje ‘thuis’ te horen. Onder het genot van een vruchtensapje praatte we een beetje bij en kregen Charlotte en ik ons eerste klusje te horen. We zijn erg enthousiast en blij met deze organisatie. Als eerste opdracht moeten we nu een kort filmpje maken over het afval in Esteli, daarna sturen we het met Nederlandse ondertiteling op naar de Papaver, waar ze een project beginnen over afval. Ik hoop dat het een goede afloop zal hebben, maar daar twijfel ik geen moment over!
Ik laat snel weer wat van me horen!
Heel veel liefs, Evelien
-
05 September 2012 - 13:40
Marianne Papôt-Janmaat:
Hallo Eveline,
Verbaasd zul je wel even zijn, maar wellicht kun je snel de "link"leggen en ontdek je wie ik ben.
Even wat familiekennis terughalen: je opa (Papôt) uit Warmond. Van hem de op een na jongste broer (Albert), en daar dan weer de vrouw van! Heb je hem? Contacten zijn niet zo sterk in de familie, zo je weet, maar vorig jaar ontmoette ik jou bij het 50-jarig huwelijksfeest van opa en oma Papôt. Je moeder stelde jou en je broer aan ons voor. Je vertelde over je schoolopleiding en je plan vrijwilligerswerk te gaan doen. Inmiddels heeft er nog een neven/nichtendag plaatsgevonden waarbij je moeder ook aanwezig was. Ik sprak veel met haar en tussen onze dochter Daphne en haar nicht Elise klikte het meteen.
Met je moeder heb ik nu geregeld mailcontact en zij meldde mij eergisteren jouw vertrek en ze attendeerde me meteen op je nieuwsbrief die ze doorstuurde. Zodoende.......
Ik blijf me op de hoogte stellen over je bevindingen in dit verre bijzondere land en lees je nieuwsbrief met interesse, waarvoor ik mij inmiddels met mailadres aanmeldde. Leuk hoor, je zo te volgen!
Als ik je fotootje zie, zie ik een sterke gelijkenis met je moeder. Ze zal je, zeker weten, missen, maar tegelijkertijd erkennen dat het heel waardevol voor jou is deze "uitstap"te maken en te ervaren.
Binnenkort hoop ik je moeder en wellicht vader en broer ook, eens te zien in Groningen, zoals je schrref van plan te zijn. Ze wil graag ook de nieuwgeboren zoon Cas, van Daphne+Eric bewonderen.
Jouw verhalen blijf ik volgen (zo goed is het familiecontact van mijn kant wèl!) en ik wens je heel mooie dingen toe in de komende maanden!
Groetjes en geniet van alles!
Tante Marianne.
(ja, wat ben je nu eigenlijk van mij? Niks? Of achternichtje?). Doet er niet toe; ik blijf geïnteresseerd, ook al ben ik in jouw ogen een oude lezer! -
05 September 2012 - 17:38
Vincent:
Nou evelien,zien we je nog in Nootdorp,je bent aardig in geburgert,leuk om te lezen ,dat het een mooie beleving is daar aan de andere kant,van de wereld,hier is het hard werken,nog 2 dagen weekend,heb jij daar ook weekend en wat ga je dan doen!Nou zaterdag ga ik met een nieuwe wandel club ,naar westerbork om daar een stuk te gaan wandelen,savonds naar tribute concert van johnnie cash en burgerweeshuis te Deventer.
Zondag ff naar twello klompen week ,braderie enz,kunnen we tenslotte maandag weer uitslapen voor de avonddienst,druk druk.Nou lieve meid doe ze de groetjes en vertel ze over de heerlijke Deventer koek.
Liefs Ome vintent
-
07 September 2012 - 21:21
Anjella:
Ha die Evelien!!!
Wat een boeiende verhalen schrijf je. Geweldig die foto's. Zoals je op dat paard zit, alsof je nooit anders gedaan hebt.
Even een nieuwtje uit het Nootdorpse: Erik en ik zijn naar Granada geweest. Was erg leuk. Het allermooiste was het Alhambra. Heel indrukwekkend!! Kim heeft afgelopen (mid)week meegedaan met het woontrainen bij Ipse. Ze vond het wel vreemd en moest wel behoorlijk gestimuleerd worden om de 'huishoudelijke klusjes' te doen. Ze ging liever kleuren. Maar, uiteindelijk deed ze toch wel wat van haar verwacht werd. Vooral stofzuigen vindt ze erg leuk. Dat doe ze zingend!! Ze vraagt nog regelmatig naar je. Ik vertel dan dat je nog steeds 'met vakantie' bent. Ze vindt het geloof ik wel erg lang...... Inmiddels is ze ook overgegaan tot het vragen naar Martijn. Martijn neemt Kim volgende zaterdag onder zijn hoede, als ik in Den Bosch de Ladies Ride ga doen. Eind september is bij de fitness de zgn. 'buddy'sportdag. Ik twijfel er nog over of ik die zelf voor mijn rekening ga nemen, of dat ik die ook aan Martijn zal vragen.
Niels is bezig met zijn motorrijbewijs. Inmiddels heeft hij 1 deel daarvan behaald. Nu nog 2 onderdelen. De scholen zijn ook voor het MBO hier weer begonnen. Voor Niels is dat nu een stage tot januari 2013. Zo, nu stop ik. Geniet lekker Evelien en groetjes en een dikke kus van ons!!!!
Liefs, Anjella -
07 September 2012 - 21:57
Elise:
Ha meisie,
Wat een leuke belevenis! Paardrijden in Nicaragua....! Geweldig!!!
Leuk jou op zo'n paard te zien. De foto's geven een goede indruk samen met jouw boeiende verhaal.
Vraagje: Wat is die soort melkbus op de foto gekoppeld aan een halve fiets?
En is het dier op de andere foto een rups?
Succes met je opdracht en groetjes aan Karla.
Veel liefs,
mama -
10 September 2012 - 11:25
Gerrie En Ferdinand:
Hoi Evelien,
We hebben met plezier je reisverslagen gelezen.Een heel andere wereld waarin je nu bent.
Onze reactie is wel wat aan de late kant, dit omdat we het nogal druk gehad hebben met Woejpret en andere dingen. Succes met je film over het afval en we wensen je nog veel avonturen toe, maar dat zal ongetwijfeld wel.
We kijken uit naar je volgende verslag.
Veel plezier en groetjes van
Gerrie en Ferdinand -
10 September 2012 - 11:28
Gerrie En Ferdinand:
Ps, leuke foto's! Had je geen foto van de spin erbij kunnen doen, haha!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
