Lekker aan het werk
Blijf op de hoogte en volg Evelien
20 September 2012 | Nicaragua, Estelí
Lieve Nederlanders,
Wat gaat de tijd toch snel. Ik ben hier nu al ruim een maand, maar kan me mijn eerste dag nog tot in de details herinneren. Wanneer ik nu over straat loop voelt het net alsof ik hier al jaren loop. Alleen de fluitende mannen zijn wat vervelend en wennen totaal niet, vooral doordat ze niet echt variatie in hun zinnen aanbrengen, kan ik al mee playbacken wat ze willen zeggen. Ik zou eens naar hun moeten fluiten, vragen hoe ze heten, waar ze vandaan komen en hoe mooi ze er wel iet uitzien, kijken of zij dat ook zo leuk vinden. Maarja, dat is een deel van de cultuur, dus dat moet ik maar accepteren.
Gelukkig zijn er geen spinnenavonturen meer voorgekomen de laatste tijd. De laatste dagen hebben we papier gemaakt, 300 zakjes met aarde gevuld, filmpjes gemaakt, etc. Het gaat nu aardig zijn gangetje en we zijn lekker bezig met van alles en nog wat. De zakjes met aarde vullen heeft misschien een beetje uitleg nodig. We zijn een aantal dagen druk bezig geweest met een stukje aarde losslaan met een pikhouweel, waarna we de aarde zeven en in zakjes verdelen. Uiteindelijk moeten we 500 zakjes met aarde vullen, ter grote van boterhamzakjes. Hier gaan we dan citroengras in laten groeien, wat we dan daarna zullen verkopen aan een restaurantje in de stad. Het idee is dus om medicinale plantjes te verbouwen en die dan te verkopen!
Aankomende zaterdag 22 september hebben we een dag georganiseerd die geheel in het teken zal staan van ‘een autovrije dag’. Elke dag na mijn werk loop ik direct langs kantoor om daar te helpen met van alles en nog wat om er een spectaculair evenement van te maken! Het is wel vermoeiend hoor, aangezien we vaak tot in de wat latere uurtjes doorwerken. Maar ach, je bent hier als vrijwilliger of je bent het niet. Ik kan trouwens met trots melden dat vanavond mijn heuze tv debuut dan eindelijk is aangebroken in Nicaragua! Met nog twee vrijwilligers hebben we een interview afgelegd over ons evenement ‘VehicuNO – BiciSI’ voor ‘Claro TV’. Dus ik ben erg benieuwd hoe dat is geworden en of ik daarna nog wel normaal over straat kan, zonder overal handtekeningen te moeten uitdelen, haha! Oke, zo’n storm zal het wel niet lopen.
De bussen begrijp ik trouwens nog niet helemaal is helaas gebleken. Laatst was het erg warm en had ik erg weinig zin om naar mijn werk te lopen voor een half uur. Mijn vader vroeg zich daarbij af waarom ik niet gewoon de bus kon pakken aangezien die toch maar 10 cent kost. Aangezien hij hier wel een punt maakte liep ik vol goede moed naar het busbordje wat ze me hadden uitgelegd. Helaas voor mij zijn de jongens die in de bus werken zo aardig voor me dat ze wel iets eerder voor me wilde stoppen en dus bij mijn busstation stopte in plaats van een busstation 5 meter verder. Ik had ook niet goed op de bus gekeken waar hij precies heen ging, wat natuurlijk een fatale fout is. Na een ruime 10 minuten, nadat we een totaal andere koers hadden gezet dan ik in mijn gedachte had, begon ik me toch af te vragen of ik niet in de verkeerde bus was gestapt. Toen ik dit uiteindelijk aan mezelf durfde toe te geven was ik inmiddels na alle bochten flink mijn oriëntatie kwijtgeraakt. Waardoor ik alsnog 15 minuten heb moeten lopen om een taxi te vinden, die me wel naar mijn werk kon brengen!
Gelukkig weet ik nu na dit incident wel welke bus ik voortaan moet pakken, al denk ik dat een fiets kopen toch een veiligere oplossing is voor mijn slechte richtingsgevoel!
Liefs uit Estelí!
Evelien
Wat gaat de tijd toch snel. Ik ben hier nu al ruim een maand, maar kan me mijn eerste dag nog tot in de details herinneren. Wanneer ik nu over straat loop voelt het net alsof ik hier al jaren loop. Alleen de fluitende mannen zijn wat vervelend en wennen totaal niet, vooral doordat ze niet echt variatie in hun zinnen aanbrengen, kan ik al mee playbacken wat ze willen zeggen. Ik zou eens naar hun moeten fluiten, vragen hoe ze heten, waar ze vandaan komen en hoe mooi ze er wel iet uitzien, kijken of zij dat ook zo leuk vinden. Maarja, dat is een deel van de cultuur, dus dat moet ik maar accepteren.
Gelukkig zijn er geen spinnenavonturen meer voorgekomen de laatste tijd. De laatste dagen hebben we papier gemaakt, 300 zakjes met aarde gevuld, filmpjes gemaakt, etc. Het gaat nu aardig zijn gangetje en we zijn lekker bezig met van alles en nog wat. De zakjes met aarde vullen heeft misschien een beetje uitleg nodig. We zijn een aantal dagen druk bezig geweest met een stukje aarde losslaan met een pikhouweel, waarna we de aarde zeven en in zakjes verdelen. Uiteindelijk moeten we 500 zakjes met aarde vullen, ter grote van boterhamzakjes. Hier gaan we dan citroengras in laten groeien, wat we dan daarna zullen verkopen aan een restaurantje in de stad. Het idee is dus om medicinale plantjes te verbouwen en die dan te verkopen!
Aankomende zaterdag 22 september hebben we een dag georganiseerd die geheel in het teken zal staan van ‘een autovrije dag’. Elke dag na mijn werk loop ik direct langs kantoor om daar te helpen met van alles en nog wat om er een spectaculair evenement van te maken! Het is wel vermoeiend hoor, aangezien we vaak tot in de wat latere uurtjes doorwerken. Maar ach, je bent hier als vrijwilliger of je bent het niet. Ik kan trouwens met trots melden dat vanavond mijn heuze tv debuut dan eindelijk is aangebroken in Nicaragua! Met nog twee vrijwilligers hebben we een interview afgelegd over ons evenement ‘VehicuNO – BiciSI’ voor ‘Claro TV’. Dus ik ben erg benieuwd hoe dat is geworden en of ik daarna nog wel normaal over straat kan, zonder overal handtekeningen te moeten uitdelen, haha! Oke, zo’n storm zal het wel niet lopen.
De bussen begrijp ik trouwens nog niet helemaal is helaas gebleken. Laatst was het erg warm en had ik erg weinig zin om naar mijn werk te lopen voor een half uur. Mijn vader vroeg zich daarbij af waarom ik niet gewoon de bus kon pakken aangezien die toch maar 10 cent kost. Aangezien hij hier wel een punt maakte liep ik vol goede moed naar het busbordje wat ze me hadden uitgelegd. Helaas voor mij zijn de jongens die in de bus werken zo aardig voor me dat ze wel iets eerder voor me wilde stoppen en dus bij mijn busstation stopte in plaats van een busstation 5 meter verder. Ik had ook niet goed op de bus gekeken waar hij precies heen ging, wat natuurlijk een fatale fout is. Na een ruime 10 minuten, nadat we een totaal andere koers hadden gezet dan ik in mijn gedachte had, begon ik me toch af te vragen of ik niet in de verkeerde bus was gestapt. Toen ik dit uiteindelijk aan mezelf durfde toe te geven was ik inmiddels na alle bochten flink mijn oriëntatie kwijtgeraakt. Waardoor ik alsnog 15 minuten heb moeten lopen om een taxi te vinden, die me wel naar mijn werk kon brengen!
Gelukkig weet ik nu na dit incident wel welke bus ik voortaan moet pakken, al denk ik dat een fiets kopen toch een veiligere oplossing is voor mijn slechte richtingsgevoel!
Liefs uit Estelí!
Evelien
-
21 September 2012 - 09:41
Anjella:
Lieve Evelien,
Gewoon terugfluiten hoor!!! Die flierefluiters!!!
Kun je dat tv-programma ook nog (laten) opnemen? Ik zou dat ook wel heel graag een keer willen zien. Bereid je er maar vast op voor dat je in het vervolg daar 'in cognito' over straat zal moeten. Ik denk dus dat het zo'n storm wél zal lopen.......
Je bent een meid naar mijn hart hoor!!!! Een fiets kopen daar!!!! Geweldig!!!! Wel even fotograferen dan hoor.
Groetjes en veel liefs uit het Nootdorpse!!!
(P.s., Kim blijft nog steeds stug naar je doorvragen.....)
Anjella
-
21 September 2012 - 16:38
Vincent:
hallo evelien ,leuk het allemaal te lezen,en dat je het naar je zin heb,die zakjes kun je ook opsturen naar AL-WEST,gaan wij het onderzoeken,want dat zijn bodemmonsters,misschien wel zo leuk om een zakje grond mee te nemen voor onderzoek,maar goed geniet er lekker van .Ik moet as donderdag naar de neuroloog,kijken wat er met mijn nek is ,heb ik ook al heel lang last van,nou lieve schat ,ik heb weekend,was een lange week,ga je goed,liefs vicente,dat is spaans. -
22 September 2012 - 08:14
Marien:
Lieve Evelien,
Wat kan je jouw avontuur weer mooi beschrijven. Alsof ik naast je zit in de verkeerde bus.
Morgen fietsen wij met grote groep vrijwilligers en zamelen geld in voor goede doelen.
Deel daarvan komt ook in Estelli terecht.
We blijven je via de computer volgen. Veel plezier daar in Nicaragua..
Kusjes Marien -
22 September 2012 - 13:35
Joza Kneppers:
Hoi Evelien,
Ik hoorde vanmorgen van je ouders dat je zover op reis bent. Wat een geweldig initiatief. Ben je al een beetje gewend? Het zal er wel erg anders zijn dan in Nootdorp.
Heel veel succes en groetjes,
Joza
P.S. Ik ga je blogs natuurlijk wel volgen -
29 September 2012 - 21:55
Annemiek:
Hoi, hoe is t?
Is jullie dag van de fiets nog gelukt?
Zijn daar trouwens veel mensen die fietsen?
Je schrijft dat je misschien wel een fiets gaat kopen. Leuk idee.
Zijn daar fietspaden, of fiets je op de weg tussen de auto's.
Ben je al een beetje gewend aan het klimaat daar?
Hier is echt de herfst begonnen. Vandaag hadden we twee jongetjes
Te logeren en zijn we in het bos kastanjes gaan zoeken. Ook wel weer leuk. Volgens mij begint nu bij jullie de lente.
Geniet van alles daar en tot schrijfs -
03 Oktober 2012 - 12:22
Gerrie :
Hoi Evelien,
Wat maak je toch veel mee dat in het verre Nicaragua en wat is het leven daar anders dan hier he?
Heel mooi het verhaal van de zakjes aarde voor de plantjes van de citroengras.
Hier in Nederland wordt het steeds meer herfst. We zijn druk bezig met voorbereidingen en overleggen voor de voortgang van Woejkids. Nu de subsidie gaat stoppen in 2013 gaat het afhankelijk worden van de vrijwilligers of er nog wat wordt ondernomen voor de kinderen van Woej. Wij gaan er voor, we hebben al een leuk programma voor Halloween en ook voor de creatieve middagen.
Veel liefs,
Gerrie en Ferdinand
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
