Costa Rica en Panama!
Blijf op de hoogte en volg Evelien
03 Februari 2013 | Nicaragua, Estelí
Hallo lieve Nederlanders,
Ik ben inmiddels weer heel en veilig terug in Estelí. Mijn tijd hier in Nicaragua zit er nu bijna op, en dat is goed te voelen. De laatste dingetjes moet ik nu toch echt afronden en het afscheid nemen is al begonnen. Afscheid nemen heeft altijd twee kanten, zo vind ik het idee om weer lekker thuis te zijn in mijn eigen ‘leventje’ heerlijk, maar aan de andere kant weet ik niet of ik ooit nog terug zal komen, om hier mijn familie te bezoeken. Voor nu is het dus nog maar even genieten van de laatste momenten die ik hier heb, zodat het gemis iets minder zal zijn.
De laatste twee weken ben ik op vakantie geweest. Om mijn visa te verlengen, werd het Costa Rica. Met een ander vrijwilliger zijn we in een nogal luxe bus afgereisd naar Costa Rica, wat ons ongeveer 10 uur kostte. We kwamen ’s avonds aan in San José, de hoofdstad van Costa Rica. We waren onder de indruk van alle grote en hoge gebouwen, de vele fastfood ketens, stoplichten en zebrapaden. We konden het niet laten om bij de Mac Donalds naar binnen te glippen en daar te genieten van lekkere frietjes en een Mac Flurry. Een Mac Donalds hebben we namelijk niet in Estelí en eigenlijk leefden we de hele dacht al slecht op koekjes en chips, dus moesten we de dag traditioneel afsluiten!
De volgende dag vertrok ik al vroeg naar San Isidro, een beetje meer ter zuiden van San Jose. Deze bussen leken een beetje op de bussen in Nederland, bij binnenkomst moet je al betalen, hier was ik natuurlijk niet op berekend, waardoor ik eerst mijn hele tas ondersteboven moest halen om in te kunnen stappen.
Al snel besloten we dat we wel wat van Panama wilde zien, nu we toch dichtbij waren.. We vertrokken in de ochtend en kwamen midden in de nacht aan, geheel gesloopt en zonder enig idee waar we zouden kunnen slapen. Gelukkig ontdekten we al snel een taxi chauffeur, die ons naar een een hostal bracht, waar we heerlijk hebben geslapen.
Panama City was werkelijk prachtig! We bezochten de oude delen, klassieke theaters, kerken en oude gebouwen. Maar ook de enorme winkelcentrums, lange straten en de skyline konden we niet missen. In Panama hebben we veel gelift, aangezien we de bussen niet begrepen en de taxi’s best duur waren. Dit was wel grappig, aangezien ze ons iedere keer vertelden hoe gevaarlijk dat wel niet was en hoe onze ouders in godsnaam toestemming hadden gegeven om naar Panama af te reizen. Wij hebben het echter ervaren als een heel mooi land, met veel aardige mensen, alleen moet je altijd je ogen openhouden en niet ’s nachts over straat lopen. We bezochten nog het Panama Kanaal, waar we een boot konden zien passeren en ontdekten een krokodil. Zo keerden we na een kleine 4 dagen rustig terug naar Costa Rica.
In Costa Rica bezochten we het stadje Golfito. Een toeristische plaats met een aantal eilanden met prachtige stranden. We voerden naar een onbewoond eiland en genoten van de rust. Helaas werden we al snel ontdekt door een raar soort mug, waardoor we al snel helemaal, echt helemaal onder de muggenbeten zaten. We besloten in het water te wachten tot de watertaxi ons zou ophalen, waardoor we 3 uur in het water hebben gezeten en als rozijntjes terugkeerden, haha!
De volgende dag reisden we weer af naar San Isidro, waar het volgende avontuur op ons stond te wachten. Zo ontdekten we na enige 2 uur een vogelspin in de wc! De mensen die mij een beetje kennen, kunnen zich nu misschien een voorstelling maken over hoe ik dat nieuws moest verwerken. Zeker aangezien we waar met 2 dames waren en de mannen ver te zoeken waren. We besloten actie te ondernemen en de spin te vangen. Zo trokken we eerst een lange broek aan, trokken dichte schoenen aan, ritste onze truien goed dicht en knoopte de capuchon goed vast aan ons hoofd. Zodat alleen onze handen en ons gezicht onbedekt was, voor het geval dat.. Nadat de eerste poging was mislukt en de spin met volle vaart zich op de gang stortte, begonnen we ons toch wel zorgen te maken. Gelukkig was hij zo dom om op de muur te rusten, waardoor we hem hebben vol gesprayd met anti insecten spray.
Hij ontsnapte weer, maar gelukkig ontdekten we hem later met een paar
grote jongens die ik van de straat had gesleurd, dood. De gasten maakten wat stoere foto’s, alsof ZIJ die spin hadden gedood en wij bibberden nog wat na.
We bezochten nog wat warm water bronnen in het Noorden en reisden af naar Río San Juan. Daar kregen we in de bus de volgende onuitgenodigde gast op bezoek. Er zat een schorpioen in de bus, maar hij was gevlucht, waardoor we niet meer wisten waar hij zat. De halve reis hebben we met onze voeten op de stoelen gezeten gekeken of we het beestje konden vinden. Na een uurtje zag ik hem in de richting van de voeten van een slapende vrouw lopen, ik tikte haar aan en met goede reflexen doodde ze hem met haar slipper. Wat een heldin!
In Rio San Juan hebben we ook genoten. We zagen apen, een aantal mooie vogels en ontmoette ontzettend aardige mensen. We bezochten een enorm oud kasteel en een vlindertuin, waarvan ik zeker weet dat mijn moeder ervan genoten zou hebben. Echt werkelijk prachtig, om allemaal kleuren vlinders bij elkaar te zien! Afgelopen zaterdag zijn we vroeg weer in Estelí aangekomen.
Dit was dan een beetje een korte samenvatting van mijn vakantie, ik zal het niet nog langer maken, het is natuurlijk veel leuker om het allemaal nog eens in het echt te vertellen!
Liefs, Evelien
Ik ben inmiddels weer heel en veilig terug in Estelí. Mijn tijd hier in Nicaragua zit er nu bijna op, en dat is goed te voelen. De laatste dingetjes moet ik nu toch echt afronden en het afscheid nemen is al begonnen. Afscheid nemen heeft altijd twee kanten, zo vind ik het idee om weer lekker thuis te zijn in mijn eigen ‘leventje’ heerlijk, maar aan de andere kant weet ik niet of ik ooit nog terug zal komen, om hier mijn familie te bezoeken. Voor nu is het dus nog maar even genieten van de laatste momenten die ik hier heb, zodat het gemis iets minder zal zijn.
De laatste twee weken ben ik op vakantie geweest. Om mijn visa te verlengen, werd het Costa Rica. Met een ander vrijwilliger zijn we in een nogal luxe bus afgereisd naar Costa Rica, wat ons ongeveer 10 uur kostte. We kwamen ’s avonds aan in San José, de hoofdstad van Costa Rica. We waren onder de indruk van alle grote en hoge gebouwen, de vele fastfood ketens, stoplichten en zebrapaden. We konden het niet laten om bij de Mac Donalds naar binnen te glippen en daar te genieten van lekkere frietjes en een Mac Flurry. Een Mac Donalds hebben we namelijk niet in Estelí en eigenlijk leefden we de hele dacht al slecht op koekjes en chips, dus moesten we de dag traditioneel afsluiten!
De volgende dag vertrok ik al vroeg naar San Isidro, een beetje meer ter zuiden van San Jose. Deze bussen leken een beetje op de bussen in Nederland, bij binnenkomst moet je al betalen, hier was ik natuurlijk niet op berekend, waardoor ik eerst mijn hele tas ondersteboven moest halen om in te kunnen stappen.
Al snel besloten we dat we wel wat van Panama wilde zien, nu we toch dichtbij waren.. We vertrokken in de ochtend en kwamen midden in de nacht aan, geheel gesloopt en zonder enig idee waar we zouden kunnen slapen. Gelukkig ontdekten we al snel een taxi chauffeur, die ons naar een een hostal bracht, waar we heerlijk hebben geslapen.
Panama City was werkelijk prachtig! We bezochten de oude delen, klassieke theaters, kerken en oude gebouwen. Maar ook de enorme winkelcentrums, lange straten en de skyline konden we niet missen. In Panama hebben we veel gelift, aangezien we de bussen niet begrepen en de taxi’s best duur waren. Dit was wel grappig, aangezien ze ons iedere keer vertelden hoe gevaarlijk dat wel niet was en hoe onze ouders in godsnaam toestemming hadden gegeven om naar Panama af te reizen. Wij hebben het echter ervaren als een heel mooi land, met veel aardige mensen, alleen moet je altijd je ogen openhouden en niet ’s nachts over straat lopen. We bezochten nog het Panama Kanaal, waar we een boot konden zien passeren en ontdekten een krokodil. Zo keerden we na een kleine 4 dagen rustig terug naar Costa Rica.
In Costa Rica bezochten we het stadje Golfito. Een toeristische plaats met een aantal eilanden met prachtige stranden. We voerden naar een onbewoond eiland en genoten van de rust. Helaas werden we al snel ontdekt door een raar soort mug, waardoor we al snel helemaal, echt helemaal onder de muggenbeten zaten. We besloten in het water te wachten tot de watertaxi ons zou ophalen, waardoor we 3 uur in het water hebben gezeten en als rozijntjes terugkeerden, haha!
De volgende dag reisden we weer af naar San Isidro, waar het volgende avontuur op ons stond te wachten. Zo ontdekten we na enige 2 uur een vogelspin in de wc! De mensen die mij een beetje kennen, kunnen zich nu misschien een voorstelling maken over hoe ik dat nieuws moest verwerken. Zeker aangezien we waar met 2 dames waren en de mannen ver te zoeken waren. We besloten actie te ondernemen en de spin te vangen. Zo trokken we eerst een lange broek aan, trokken dichte schoenen aan, ritste onze truien goed dicht en knoopte de capuchon goed vast aan ons hoofd. Zodat alleen onze handen en ons gezicht onbedekt was, voor het geval dat.. Nadat de eerste poging was mislukt en de spin met volle vaart zich op de gang stortte, begonnen we ons toch wel zorgen te maken. Gelukkig was hij zo dom om op de muur te rusten, waardoor we hem hebben vol gesprayd met anti insecten spray.
Hij ontsnapte weer, maar gelukkig ontdekten we hem later met een paar
grote jongens die ik van de straat had gesleurd, dood. De gasten maakten wat stoere foto’s, alsof ZIJ die spin hadden gedood en wij bibberden nog wat na.
We bezochten nog wat warm water bronnen in het Noorden en reisden af naar Río San Juan. Daar kregen we in de bus de volgende onuitgenodigde gast op bezoek. Er zat een schorpioen in de bus, maar hij was gevlucht, waardoor we niet meer wisten waar hij zat. De halve reis hebben we met onze voeten op de stoelen gezeten gekeken of we het beestje konden vinden. Na een uurtje zag ik hem in de richting van de voeten van een slapende vrouw lopen, ik tikte haar aan en met goede reflexen doodde ze hem met haar slipper. Wat een heldin!
In Rio San Juan hebben we ook genoten. We zagen apen, een aantal mooie vogels en ontmoette ontzettend aardige mensen. We bezochten een enorm oud kasteel en een vlindertuin, waarvan ik zeker weet dat mijn moeder ervan genoten zou hebben. Echt werkelijk prachtig, om allemaal kleuren vlinders bij elkaar te zien! Afgelopen zaterdag zijn we vroeg weer in Estelí aangekomen.
Dit was dan een beetje een korte samenvatting van mijn vakantie, ik zal het niet nog langer maken, het is natuurlijk veel leuker om het allemaal nog eens in het echt te vertellen!
Liefs, Evelien
-
03 Februari 2013 - 23:24
Marie:
hahahaha, ik zie je met die spin al helemaal voor me eefje! hadden ze niet toevallig een magnetron in de buurt? -
04 Februari 2013 - 09:29
Vincent:
Lieve evelien,het zijn geweldige mooie fotoos ,wat zal jij terug kijken naar een geweldig avontuur,jou vrijwilligers werk daar in estelli,afscheid zal dan bet een beetje moeillijk worden,maar dit kunnen ze jou niet meer afpakken,ik hoop dat je een goede reis terug hebt en dat allemaal voorspoedig mag lopen.
Hier gaat het ook goed ,wij zijn inmiddels verhuisd,naar een nieuw lab op het industri terrein erg groot
net een fabrieks hal,ja en de 19de maart moet ik het ziekenhuis weer in de 4de keer voor mijn oor dus dat wordt weer afwachten hoe dat afloopt,nou ik ga zo mijn 4daagse aanmelden.
Nou lieverd fijne reis terug en we zien elkaar gauw.liefs dikke kus en het ga je goed.
vincent -
04 Februari 2013 - 12:45
Gerrie En Ferdinand :
Hoi Evelien,
Je hebt wat met enge dieren, he? Spinnen, muggen, krokodillen, schorpioenen. Gelukkig dat je ook mooie dieren bent tegen gekomen, zoals die vlinders, die maken heel veel goed.
Mooi te lezen dat je zoveel hebt gezien. Ik weet van Ferdinand dat Panama echt prachtig is. Zijn zus heeft er jaren gewoond. Alvast een goede reis terug en als je zover bent willen we graag je verhalen persoonlijk horen. Dat etentje staat nog steeds :)
Veel liefs,
Gerrie en Ferdinand -
04 Februari 2013 - 21:35
Anjella:
Geweldig weer Evelien!!!
Prachtige verhalen schrijf je, en ze zijn nog waargebeurd ook!!! Spannend hoor. Nu de laatste weekjes in Esteli. Eerlijk gezegd kijk ik er echt wel weer naar uit hoor, jij hier weer terug in het Nootdorpse. We missen je. Kim is op dit moment weer aan het woontrainen. Het gaat steeds iets beter. Vanochtend was ze zelfs zowaar enthousiast. Ik hoop dat die trend zich voortzet.
Hier aan de MvOstraat gaat alles z'n gangetje. Eigenlijk gewoon saai, zeker na die mooie verhalen van jou.
Ook Linsey is blij als jij er weer bent!! Zo liet ze me weten......
Heb ik je al verteld dat ik (weer) lid geworden ben van de toneelvereniging? Ik heb een flinke rol gekregen in een stuk dat in april gespeeld gaat worden. Moet dus wel even flink aan de bak om die rol te leren. Kom je kijken?
Hartelijke groeten en een hele dikke kus!!!
Liefs, Anjella -
06 Februari 2013 - 02:32
Rol :
Wanneer ga je weer terug naar Nederland?
Hoe kan ik vrijwilliger bij het project uw werk nu?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
